Woordje van de priester

We zijn in de maand mei en als pastoor zou ik graag iets over Maria schrijven. Toch wil ik eerst een tekst die Paus Franciscus schreef in het ziekenhuis graag met u delen: “De muren van ziekenhuizen hebben meer oprechte gebeden gehoord dan kerken… Ze hebben veel meer oprechte kussen gezien dan die op luchthavens… In ziekenhuizen zie je een homofoob gered worden door een homoseksuele arts. Een bevoorrechte arts die het leven van een bedelaar redt… Op de intensive […]

Jorge Mario Bergoglio is 12 jaar Paus Franciscus geweest alvorens hij naar het Hemelse Vaderhuis vertrok. Paus Franciscus had last van zijn ademhaling en stapte niet meer zo vlot, maar hij gaf zich volledig voor de Kerk en zelfs voor hen die niet gelovig zijn. Hij koos de naam ‘Franciscus’ omdat hij sober wilde leven en niemand wilde uitsluiten. Zo waste hij eens op Witte Donderdag de voeten van gevangenen en van vrouwen. Paus Franciscus vond dat elke gedoopte een

Van Sint Jozef wordt gezegd dat hij een grote Heilige is, maar wat weten we van hem? Bijna niets. We kennen Sint Jozef als de vader (beter: voedstervader of pleegvader) van Jezus, maar in het Evangelie wordt zeer weinig over hem gesproken. We vinden ook nergens een woord dat door hem gesproken is. Misschien moeten we maar een andere Heilige als voorbeeld nemen, iemand die veel gezegd en geschreven heeft en waarover veel bekend is? Niet doen! Van Thérèse van

In het leven moet je kiezen. Als kind worden de keuzes nog gemaakt door ouders of opvoeders. Als je ziek wordt laat je je leiden door mensen die je kunnen helpen: doctoren, specialisten, verpleegsters. Toch blijven het steeds onze keuzes. God heeft ons namelijk geschapen als vrije mensen. We kunnen wel beïnvloed of geïnspireerd worden. God heeft ons bij het doopsel en later bij het vormsel Zijn Heilige Geest gegeven die ons wil beïnvloeden/inspireren tot het goede. Door te bidden

Met Aswoensdag begint de weg naar Pasen en in de Vastentijd proberen we ons leven de goede richting te geven. We hebben goede bedoelingen en tekorten, verlangens en hoop en we vragen ons af: waar gaat de wereld naartoe? Mensen zeggen: “de tijden zijn slecht”, maar Augustinus zei: “de mensen, wij zijn de tijden.” De toekomst wordt voor een groot deel bepaald door mensen en situaties die we niet kunnen veranderen. Toch wordt voor een klein stukje de toekomst gemaakt

Godsdiensten geven antwoorden op levensvragen, maar waar moet je zoeken? Kardinaal Danneels heeft zich wel eens gekeerd tegen de opvatting dat alle godsdiensten gelijk zijn. Een verhaal om dit te illustreren. Er was een mens die zocht naar liefde. Tijdens zijn zoektocht was de mens in een put gevallen. Beneden in de donkere put begon de mens te roepen en al de leiders van de wereldreligies kwamen één voor één voorbij. Ze vroegen: “Wat wil je dat ik doe?” De

De rockgroep Queen met Freddy Mercury zingt: I want it all, I want it all, I want it all, and I want it now (ik wil alles, ik wil alles, ik wil alles en ik wil het nu). Hoewel ik een fan van Queen ben klinkt het redelijk kinderachtig. Als ik er een beeld bij zoek, zie ik een kind dat huilend roept en tiert en driftig met zijn armpjes zwaait en iets ‘nu’ wil, ten koste van alles. Tja,

Een man speelt 45 minuten lang op een viool zes werken van Bach in een metrostation van Washington DC. Het is spitsuur en er passeren honderden mensen. Na drie minuten stopt iemand en gaat snel verder om geen tijd te verliezen. Even later krijgt de violist zijn eerste dollar: zonder te stoppen werpt een vrouw het geld in een hoed. Daarna leunt iemand tegen een muur en luistert, kijkt na enkele seconden op zijn horloge en loopt snel verder. Een

We zitten allemaal in dezelfde boot. Als het regent of de zon schijnt, regent het of schijnt de zon voor iedereen. Minder duidelijk is dat de honger in Afrika ook onze honger is, of dat een aardbeving in India ook onze aardbeving is. Toch worden we in de Kerk eraan herinnerd dat we in dezelfde boot zitten. We zijn namelijk allemaal broers en zussen van elkaar. Maar doordat we het zo druk hebben en zoveel zorgen hebben met onze dagdagelijkse

Maria Lichtmis. Twee mensen, Maria en Jozef, gaan met hun Kind Jezus de Tempel binnen. Uiterlijk gezien is dat niet zo bijzonder: ze brengen in geloof en vertrouwen hun Kind bij God. Het gelijkt op ouders die hun kindje naar de kerk brengen om het te laten dopen. Die Tempel stond er al heel lang, honderden jaren, en toch was dit de bijzonderste gebeurtenis die in dat oude gebouw ooit heeft plaatsgevonden. Waarom? Omdat met Jezus, Maria en Jozef, en