Vol verwachting klopt ons hart

Ken je het kinderliedje: “Vol verwachting klopt ons hart”? Zovele kinderen keken ‘vol verwachting’ uit naar de komst van de Goede Sint Nicolaas. Ook in de Kerk is een tijd aangebroken van ‘vol verwachting’ uitzien. Het is Advent: voorbereiding op het Kerstfeest. We kijken verwachtvol uit naar de geboorte van het Kind Jezus, de komst van God in onze wereld.

Marcus beschrijft in zijn Evangelie het moment dat er in de mensengeschiedenis iets bijzonders gebeurde. Gods volk was vol verwachting… ze wisten dat op een bepaalde dag de Messias, de door God beloofde Redder van de wereld, zou komen. Het volk kende de vele voorspellingen van de profeten. Twee voorspellingen, van de profeet Jesaja en van Maleachi, zijn de volgende: “Zie, Ik zend Mijn bode voor u uit, die voor u de weg zal banen; een stem van iemand, die roept in de woestijn: bereidt de weg van de Heer, maakt Zijn paden recht” (Jes.40,3-4; Mal.3,1-11). Die wegbereider was Johannes de Doper.

Johannes was de stem die riep in de woestijn en bereidde zo de weg van de Heer. Johannes riep de mensen op zich te bekeren en doopte hen. Eigenlijk deed Johannes de Doper maar één ding: verwijzen naar Jezus: “Zie het Lam Gods, dat wegneemt de zonden van de wereld”. Johannes was de grootste profeet van allemaal en toch onderging hij hetzelfde lot als veel andere profeten: hij werd gedood. Dat is toch triest, hé. God heeft een geweldige boodschap, een Blijde Boodschap! God wil ons laten delen (nu al) in het Hemelse geluk, de vrede en liefde. God stuurt profeten om dat aan te kondigen, de mensen kijken verwachtingsvol uit, maar… de een na de andere profeet wordt gedood en… uiteindelijk wordt zelfs Gods eigen Zoon gedood.

Hoe komt het toch dat gezanten van God bespot en zelfs gedood worden? Dit komt doordat de profeten en ook Jezus zelf, maar ook de christelijke verkondigers de eeuwen daarna, steeds oproepen zich af te keren van slechte wegen en zich te richten naar Gods wegen, de Tien Geboden. De Boodschap is bekeren of omkeren.

Om dat te verduidelijken heb ik nog een leuk voorbeeld: als er iets is wat je als chauffeur op een autostrade niet moet doen, dan is het om-keren. Als je en een afrit mist, keer niet om, rij niet achteruit op een autostrade, omkeren is levensgevaarlijk! Op een autostrade kun je alleen maar vooruit. In het leven is dat anders. In het leven kun je op je stappen terugkeren, je omkeren of be-keren. Dat leert ons het Evangelie. Johannes de Doper roept ons op tot bekeren, omkeren. Men kan in het leven soms een afrit missen, maar je kunt omkeren. Ik zou zelfs zeggen: in het leven ‘moet’ je soms omkeren of ‘bekeren’. Het is levensgevaarlijk om dat niet te doen! Gelukkig zitten wij – in het leven – niet op een autostrade zonder afritten. Wij mogen in het leven omkeren en terugkeren ‘vol verwachting’ naar het huis van de Vader. Als we Jezus (de Heer) binnenlaten in ons hart, zal Hij elk donker of onopgeruimd deel van ons leven verlichten en verschonen. En Jezus leidt ons… niet op een autostrade, maar op paden van leven naar het Eeuwig Leven. Vol verwachting klopt ons hart!

Pastoor Karel Loodts