Rondlopen
Mijn vakantie breng ik meestal wandelend door. Zo heb ik in Nederland het Pieterpad gewandeld en ben ik naar Santiago de Compostella en door Italië gewandeld. Gewoonlijk met ongeveer 14 kilo op mijn rug, door weer en wind, alleen. Helemaal alleen? Neen, de Heer Jezus en Maria gaan met me mee. Zoals je weet kun je de Heer ontmoeten in de Bijbel, in gebed, in de Communie, in mensen, in de natuur en in ‘toevallige’ gebeurtenissen.
Een van die toevallige gebeurtenissen zou ik met u willen delen. Als ik langs een kerkje wandel probeer ik binnen te gaan. Dikwijls zijn kerkjes gesloten, soms open. Tijdens het wandelen babbel ik met de Heer. Op een dag zag ik een bui hangen en zei: “Lieve Heer, Ge laat me toch niet natregenen hé?” Toen ik in een dorpje kwam dacht ik: “Zal ik naar het kerkje gaan?” Ik moest er een paar honderd meter voor omlopen. Ik had een blaartje op mijn klein teentje en eerlijk gezegd was het aanlokkelijker om door te lopen. Misschien was het kerkje wel gesloten!? Maar toch… mijn geweten knaagde, dus ging ik naar het kerkje. God zij dank, het was open.
Toen ik binnenging en me …